woensdag 30 november 2011

Zondagmorgen, 8.30h

Het is zondagmorgen, 8.30 h en ik ben gelukkig,
Niet gelukkig omdat Daan ontbijt ging halen
bij de bakker, niet omwille van een geslaagde zaterdag,
maar omdat ik om 8.30h stond bij de eerst openende winkel.

Ik stond daar om 8.30h op een zondag,
omdat ik rookwaren nodig had bij mijn eerste koffie.
Langzaam open ik het pakje in de auto, en al
strelend neem ik een eerste sigaret.

Tergend traag breng ik de sigaret naar mijn lippen,
begerig knipper ik met de trouwe briquet,
en in stilte genietend inhaleer ik de eerste
blauwe rook op een zonnige zondag.

zondag 27 november 2011

Zetel

Sinds enkele tijd hebben we een nieuwe zetel,
een gifgroen exemplaar, overgekocht van een
ouderlijk paar met op de plaats waar ik graag
lig reeds enkele opvallende doorligwonden.

Maar komt het nu door mijn toenemende
gewichtigheid of torst de arme zetel gewoon
te veel ego, maar sinds kort willen de latjes
die de zetel scharnieren, wel eens verschuiven.

Het gevolg daarvan laat zich wellicht raden,
want met een krakend tragikomisch effect
zit de onfortuinlijke dichter met zijn gat op de
grond, letterlijk door de ouderwetse zetel gezakt.

donderdag 24 november 2011

Cultuur


Ik heb de laatste tijd veel stilgestaan bij cultuur,
althans de verschillen tussen verschillende culturen.
Zo bleek gisteren dat 2 Marokkaanse vrouwen
liever niet leerden schrijven samen met mannen.

Nu is de Arabische cultuur gekenmerkt door
een sterke sociale controle, maar ook in
het negatieve, door roddels, achterklap
en nauwelijks voor te stellen geruchten.

Veel vrouwen voelen zich, tenzij met velen,
niet goed in het gezelschap van mannen.
Een gemengd gezelschap is onmogelijk,
slechts een strikte scheiding is toegelaten.

Al moet dit niet leiden tot Huntingtons
botsing der beschavingen, toch is voor
de emancipatie van Arabische vrouwen
nog een lange weg te gaan.

Natuurlijk is het niet eerlijk, alleen te
focussen op het negatieve.  In de Arabische
cultuur is vriendelijkheid veel minder een
hol begrip dan in de egoïstische Westerse.

Maar vanzelfsprekend beschouwen we onze
westerse cultuur als maatstaf, als moslims echter
hetzelfde doen en hun cultuur als maatstaf nemen,
komt onze cultuur er even bekaaid en wereldvreemd vanaf.

woensdag 23 november 2011

To govern or not to govern


Ik heb de laatste tijd met steeds meer misprijzen
gekeken naar het trieste schouwspel dat zich
afspeelde op de politieke bühne tussen verkozenen
van het volk die zich blijkbaar onaantastbaar voelen.

Maar wat is het alternatief van het politiek gekonkel,
men kan de glibberige slang niet de kop afslaan want
in zijn plaats komen er twee nieuwe. Het lijkt me dat de
leugenachtige goednieuwsshow van onze elite gebaseerd is
op bekende Griekse, Italiaanse en Spaanse catastrofale drama’s.

Met een cynische glimlach om de lippen wacht ik op de
hoera-berichtgeving dat er een regering is.  Dat de witte
rook moge volgen, Habemus papam.  Dat de Italiaanse
dramaqueen ons moge leiden uit de crisis naar het Beloofde Land.

Rebusgedicht

gedicht



Ik was weer aan het
aan het vormen van een
aan het schrijven van een

en besloot tot scha en schande dat het klossen van mooie woorden mij tot nu toe niet veel verder bracht dan mijn
Als je niet verder komt, denk dan terug aan de
bv aan
Genietend las ik terug van
en de unieke typografie, tot me daagde ook zoiets te versagen.

Al heeft het dan misschien niet veel
verdienste, het belangrijkste is, het bracht me veel
en
op een dag dat ik moest uit
en me toch niet moest vertonen op de

Saddam Hoessein

Ik droomde vannacht over Saddam Hoessein, ik hield
hem namelijk gevangen in mijn droom. Dromerig
streed ik voor de vrijheid van Marokko, er was dus sprake
van enige geografische verwarring in mijn droom.

En ik moet ook zeggen, mijn droom speelde zich af
in het Engels.  Niet dat de taal van Shakespeare
geen mooie soundtrack bood, maar ik kon toch zweren
dat ik Saddam vroeger al eens hoorde in het Arabisch.

Nu spreek ik enkel wat kleine woordjes in deze wereldtaal,
dus mijn droomengels was voor mij een veilige keuze.
Even dacht ik eraan ook te rijmelen in het Engels,
maar voor te dichten is je moedertaal toch de veilige keuze.

Nu wil u weten, hoe eindigde dan je grote droom.
Wel, tamelijk onschuldig.  Net, toen ik kledij uitkoos
voor de gevangenenruil wist mijn overleden vader
me te waarschuwen voor vestimentaire overmoed.

Ik werd kwaad en vroeg hem terecht, wat doe jij in mijn
belangrijke droom over Saddam, maar ik moest het
antwoord aan mijn benevelde geest schuldig
blijven vermits ik al weer revolutionair vroeg wakker was.

dinsdag 22 november 2011

Het juiste cadeau voor Leni

Wat te kopen voor een vrouw van 35,
die je beschouwt als een van je beste vriendinnen?
Waarmee druk je het beste de vriendschap uit??
Als je haar niet je hart kan schenken?

Waarmee kan ik haar echt verrassen,
al leek ze al blij met de boekenbon van vorig jaar.
Ik wil nu eens een geschenk om haar
te bedanken voor vele leuke jaren als copain.

Wat zou ze denken van een abonnement
op een leuk blad of misschien producten van
de Rituals.  Maar uiteindelijk moet ik toegeven
dat ik dit enkel doe, om haar te zien stralen.

zaterdag 19 november 2011

1164


Vanaf nu ben ik een nummer,
meer bepaald nummer 1164.
Nog 1163 wachtenden voor mij,
nog vele dagen en nachten wachten.

Mijn manuscript is nummer 1164
bij uitgeverij De Bezige Bij/Thomas Rap.
Nog vele ochtenden gedichten schrijven,
koffie drinken en de krant lezen met de zwarte kat.

Gelukkig heb ik nog mijn dagtaak als leraar,
wat zeker en vast mijn rekeningen betaalt
en minder onzeker is als het leven als dichter,
wat me noch een rode duit noch erkenning oplevert.

Maar toch ben ik blij met nummer 1164,
een klein dossier op het bureau van Annelies.
Daar wacht me als zwaard van Damocles
de rode pen van Annelies als redactioneel alternatief.

vrijdag 18 november 2011

Vanhauwaert boogie

Vandaag las de krant mij in gedachten
jaloersheid welde op in mijn vlammende hoop
betere dichters worden elke dag geboren
kuiltjes als nietjes in de wang, mooie vondst

Spitsvondigheid is niet mijn dada, literaire
vingervlugheid werkt vaak vermoeiend
het bewijzen van mijn intelligentie
moest plaatsmaken voor dwangmatige eenvoud

Toch ga ik hem kopen haar bundel
en er naast zitten met een rode pen
flitsen van genialiteit opslorpen
als ware het hemelse manna

donderdag 17 november 2011

Halve dag

Gisteren te diep in het glas gekeken,
gevolgd door een ultrakorte alcoholische
dromennacht.  Onherroepelijk klonk het alarm,
mijn vermoeide geest verleidend tot een diepe oei.

Toch op het werk geraakt, na een verfrissende douche,
maar voelde mij nooit echt helemaal in mijn sas.
Ik zweette de alcohol en de overmoed van de vorige dag
in peentjes zweet die krinkelden langs mijn ruggengraat.

Toch maar een excuus bedacht voor een halve werkdag,
mijn leugenachtigheid klonk nog nooit zo hol en doorzichtig.
Toch maar blij met mijn beslissing want achteraf
sliep ik de welverdiende siësta van de verloren onschuld.

Het meterschap

Ik heb 2 meters in mijn leven, Geneviève en Britt
ze zijn helaas niet meer van het grootmoederachtige soort,
en ze geven mij geen koekjes of snoepjes bij een goed rapport
maar toch overladen ze mij met goede raad en tips

Toch was ik wat zenuwachtig bij hun komst
naar mijn anders vertrouwd klaslokaal
zo waren enkele grappen ingestudeerd, gelukkig
was mijn lespubliek als vanouds enthousiast

Toch was ik nerveus naar hun finale verdict,
hun oordeel beschouwend als mijn assisenvonnis
en mijn ticket voor een verlengd verblijf in
de vakantieoase die open school vooral in juli toch is

Ik was hen heel dankbaar voor de zachte woorden
en hun goed advies.  Ik was zo opgelucht blij dat ik er
even aan dacht hen te kussen, maar realiseerde mij gelukkig
tijdig dat dit zou vallen onder ongewenste intimiteiten.

zondag 13 november 2011

Het bal van de burgemeester

Gisteren uitgeweest op het bal van de burgemeester,
waar Bal Modern ten dans uitnodigde.
Veel middeloude jongeren, dertigers die hun oude
knoken en spieren nog eens lieten rollen.

Veel groepjes van meisjes en jongens
met opzichtige versierderij en dansplezier.
Losgeslagen en losgelaten meisjes en jongens
die hun tweede jeugd beleefden op oude tonen.

Daarna beland in de Hyppothalamus, waar het
rookverbod vrolijk met de voeten wordt getreden.
Waar senioren zich gedragen als jongeren
en elke nacht hun tragikomische dans opvoeren.

donderdag 10 november 2011

De Ronde van Vlaanderen

De kogel is door de kerk,
de Ronde verhuist van Meerbeke naar Oudenaarde.
Muur en Bosberg worden als laatste kuitenbijters
vervangen door Patersberg en Oude Kwaremont.

Nu zullen we de renners niet meer zien sterven
op de laatste steile stukken van de Muur
voor ze de vlucht nemen naar de
hoger gelegen mythische Kapelmuur.

Ach, hoewel er ook iets te zeggen is over traditie,
is het goed dat de verlammende voorspelbaarheid
wordt doorbroken.  We zijn nu klaar voor
vernieuwing, voor een nieuw einde van een klassieker.

Volgend jaar zullen we het zien, of de ingrepen
van Vandenhoute de test doorstaan.  Misschien
wordt het wel beter, daar in de Vlaamse
Ardennen.  Dan spreken we over een geslaagde stunt.