Column Sling: 15/02 of de afwezigheid van complimenten

Als u dit leest, hebt u 14/02 ook overleefd.  De hoogmis van romantiek, complimenten en liefde.  Chocolaterieën, bloemenzaken  hebben gouden zaken gedaan en hun zakencijfer opgeschroefd. Misschien vond u een brief in uw brievenbus, of uw virtuele brievenbus, of was u de schenker of ontvanger van mooie geschenken.  In Amerika wordt aan Valentijn gemiddeld 142$ uitgegeven.  Misschien heeft u Valentijn samen doorgebracht, misschien alleen, maar hopelijk wel in stijl.  Maar hoe u het ook draait of keert, de liefde beheerste even ons leven, de voorbereidingen, het schrijven van gedichten, het uitkiezen van het perfecte geschenk, of het hardnekkig ontkennen dat het u wat doet.  Sociale media werden omgevormd tot sociale laboratoria met foto's van schitterende bloemenruikers, en mooie geschenken. Waar u ook was, u werd er door meegesleepd.

Er waren haters en lovers, aan welke kant u ook staat, een blijk van liefde doet altijd goed. Misschien moeten we de belangrijke personen in ons leven wel wat vaker zeggen hoe belangrijk ze zijn, of het nu gaat om familie of vrienden of uw zwarte kat.  SLING timmert ondertussen naarstig aan de weg.  Citta besteedde in haar laatste oplage een platform aan Sigal en enkele leden.  Het initiatief is onderweg, wat bepaalt succes of falen van een onderneming? Waarschijnlijk 1% inspiratie, en 99% transpiratie, misschien slaagt SLING erin om baanbrekend te zijn, taboedoorbrekend, wordt single niet enkel een scheldwoord aan de kerstmistafel, of respectievelijk Chanoeka of Suikerfeest als gevraagd wordt:  "Wanneer geraak je eens vant straat?"

Het lijkt me dat de moderne single zweeft tussen twee uitersten, het romantisch ideaal van leven met een partner, en de realiteit van verleden partnerkeuzes.  Wij komen allemaal met bagage, de een al meer dan de andere, ons verleden kunnen we niet veranderen, enkel aanvaarden, in het heden kunnen we vermijden dezelfde fouten te herhalen en in de toekomst kunnen we enkel analyseren.  Ik kan niet inschatten wat de penetratie van een dergelijk artikel in Citta is in de harten en geesten van potentiële kandidaten, maar de keuze van de singletijnen, om Tessa haar vondst te coöpteren, werkte zeker ledenwervend.  Wat de toekomst ook brengt, ze is in elk geval wat rooskleuriger, misschien moeten we we wel met meer veerkracht leren zeggen, ik ben single, maar mijn verstand spreekt vaak een taal, die mijn hart niet spreekt.

Ik wil niet klinken als een oude zeur, maar vroeger was het makkelijker voor een goede danser, cafés en discotheken zijn echter geen valabel alternatief voor iets oudere singles, tenzij u graag babysit.Al sla ik nog altijd de benen uit, en mijn beste beentje voor als de situatie dat vraagt. Misschien verleer na je na een tijd genoegen te nemen, of voldoende wanhopig te zijn.  Ik weet het niet, het zal mij trouwens een zorg zijn.  Ik besluit met voor ieder van u een kaart die u al dan niet had verwacht, van Bart, een twijfelende columnist: